دردمند یه درد بی‌درمونم. زخمی یه زخم کهنه‌م. امشب گذاشتی باهاش تنها باشم و فرصت پیدا کنم دوباره ریش ریشش کنم. امشب بهم یادآوری کردی دوست داشتن همه چیز نیست و گاهی وقت‌ها، آدمیزاد علی‌رغم تمام تلاش‌هاش چقدر برای چیزهایی که می‌خواد ناکافی‌ه. جنگیدن سخته. دنیا کثیفه و اشک اشک. اشک‌های من و تو ممکنه یه روز سیل بشه و جفتمونو غرق کنه، اما دردهامون شناور می‌مونن روی آب. زخم‌هامون لب وا می‌کنن و به قیافه‌ی زارمون می‌خندن. منبع
درباره این سایت